Afgelopen vrijdag mijn 8ste transfusie gehad. 2 zakjes... Ben nu paar dagen verder, maar ik kan niet zeggen dat ik me er lekker bij voel. Ja voel me wel goed, maar energie is ver te zoeken...
In mijn ogen heeft het niet erg veel geholpen deze keer...
Het prikken wordt nu ook steeds moeilijker. Hoewel, ik merk er niks van waar ze prikken...
Dat wordt straks wel anders als ik het infuus onder mijn sleutelbeen krijg, brrrr
Verder ben ik in een emotionele rollercoaster. Sinds gisteren staat mij het huilen nader dan het lachen en ga ik gemakkelijk over van lachen naar huilen. Ik moet zelfs al mijn tranen bedwingen bij reclames op tv!!
Het zal er vast allemaal bij horen, maar ik merk echt dat ik echt in de " besef " fase zit. En voor nu zie ik er echt als een berg tegenop, ondanks alles positieve ervaringen.
Ik heb nu ook niet echt de puf om, zoals ik normaal ben, de strijdbijl omhoog te gooien en te roepen: Yes we can do it...
Het zal allemaal wel, en ik zie het ook allemaal wel... mijn vechtlust op dit moment is er niet echt...
Komt wel weer hoor, ik ben echt toe aan een gesprek met een psych. Dat gaat morgenvroeg om 10 uur dan eindelijk gebeuren.. Hoop echt dat ze me kan helpen...
Voor nu is mijn energie op, na 1 afspraak vandaag... dus we gaan maar weer in de relax stand....
xx
je mag emotioneel zijn je mag moet zelfs huilen is ook niet niks he wat je mee maakt, wij hebben het zelf mee gemaakt met mijn broer en met mijn man maar zelfs die heeft wel eens gehuild hoor ondanks de operatie die hij heeft gehad van bijna 9 uur en nu twee jaar geleden leef je nog altijd in de onzekerheid, dus huil gerust lucht veel op. Wens je heel veel sterkte denk aan jullie
BeantwoordenVerwijderenJa ik weet het, en probeer het ook... het is heftig, en vooral als het meerdere in je familie betreft... Wie je bent weet ik zo niet, maar dank je wel voor je lieve woorden xx
Verwijderen